Αρχαίο Θέατρο-Δημοκρατία

Ο θεσμός του θεάτρου άνθησε και έφθασε στα ύψη της τελειότητάς του στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ, ως κεντρική εκδήλωση μίας συμπαγούς κοινωνίας. Μαζί με το σύστημα διακυβέρνησης της πόλης και την απονομή της δικαιοσύνης, υπήρξε κορυφαία έκφραση του συμμετοχικού πολιτεύματος των Αθηναίων. Ο πλούτος που είχε συγκεντρωθεί εκείνη την περίοδο στην Αθήνα και η βασική ανάγκη της πόλης να παγιώσει την αίγλη της ανάμεσα σε συμμάχους και ανταγωνιστές, ισχυροποίησαν το θεατρικό φαινόμενο και το αποδέσμευσαν σταδιακά από το αυστηρό περιεχόμενο μίας απλής θρησκευτικής εκδήλωσης, καθιστώντας το θύλακα συλλογικού υποσυνειδήτου και πεδίο ηθικού προβληματισμού. Ωστόσο το πλαίσιο των δραματικών αγώνων παρέμεινε αυστηρά θρησκευτικό καθ' όλη την περίοδο ακμής του αρχαίου δράματος, με το άγαλμα του Διονύσου να δεσπόζει στην ορχήστρα και το υπόλοιπο θέατρο, ξύλινο ή πέτρινο, να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του ιερού.